Utente:Pireddag/Sandbox

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Lingua sarda


Rielaborazione in italiano[modifica | modifica wikitesto]

Rielaborazione in italiano della tabella dei verbi trovata in Wikipedia tedesca (link)


Forme verbali copiate da Lingua sarda#Verbi


Coniugazione in -are/-a(r)i : Verbo cantare/canta(r)i (cantare)[modifica | modifica wikitesto]

Indicativo Singolare Plurale
1.

deo/deu

2.

tue/tui

3.

issu/isse

1.

nos/nois/nosu

2.

bois o bosàteros/bosàtrus

3.

issos/issus

Attivo Presente canto/u cantas cantat canta(m)us canta(z)is cantant
Imperfetto cantaia/cantamu cantaias cantaiat cantaìa(m)us cantaia(z)is cantaiant
Futuro apo/apu a cantare/cantai as a cantare/canta(r)i at a cantare/canta(r)i a(m)us/eus a cantare a(z)is a cantare/canta(r)i ant a cantare/canta(r)i
Passato remoto cante(s)i cantestis cante(s)it cantèsimus cantezis cantesint o canterunt
Passato prossimo apo canta(d)u as canta(d)u at canta(d)u amus/eus canta(d)u a(z)is canta(d)u ant canta(d)u
Trapassato prossimo aia o emu canta(d)u aias canta(d)u a(m)us/eus canta(d)u aia(m)us canta(d)u aia(z)is canta(d)u aiant canta(d)u
Futuro anteriore apo a àere/ài(ri) canta(d)u as a àere/ài(ri) canta(d)u at a àere/ài(ri) canta(d)u amus a àere/ài(ri) canta(d)u ais a àere/ài(ri) canta(d)u ant a àere/ài(ri) canta(d)u
Congiuntivo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente cante/i cantes/is cantet/it cante(m)us cante(z)is cantent/int
Passato apa canta(d)u apas canta(d)u apat canta(d)u apa(m)us canta(d)u apa(z)is canta(d)u apant canta(d)u
Condizionale Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente dia o apia o emu a cantare dias o apias a cantare diat o apiat a cantare diamus o apiàus a cantare dia(z)is o apiàis a cantare diant o apiant a cantare
Passato dia o apia o emu a àere/ài(ri) canta(d)u dias o apias a àere/ài(ri) canta(d)u diat o apiat a àere/ài(ri) canta(d)u diamus o apiàus a àere/ài(ri) canta(d)u dia(z)is o apiàis a cantare/canta(r)i diant o apiant a àere canta(d)u
Imperativo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente canta cantet cantamus cantade cantent
Forme non finite Attivo Passivo
Presente Passato Futuro Presente Passato Futuro
Infinito cantare
Participio cantende cantadu
Gerundio cantande/cantende/cantendi aende/aendi canta(d)u


Coniugazione in -are/-a(r)i : Verbo cantare/canta(r)i (cantare)

Indicativo presente: deo/deu canto/cantu; tue/tui cantas; issu/isse cantat; nos/nois/nosu canta(m)us; bois o bosàteros/bosàtrus canta(z)is; issos/issus cantant;

Indicativo imperfetto: deo/deu cantaìa/cantamu; tue/tui cantaias; issu/isse cantaiat; nos/nois/nosu cantaia(m)us; bois o bosàteros/bosàtrus cantaia(z)is; issos/issus cantaiant;

Indicativo passato prossimo: deo/deu apo/apu canta(d)u; tue/tui as canta(d)u; issu/isse at canta(d)u; nos/nois/nosu a(m)us/eus canta(d)u; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is canta(d)u; issos/issus ant canta(d)u;

Indicativo trapassato prossimo imperfetto: deo/deu aia o emu canta(d)u; tue/tui aias canta(d)u; issu/isse aiat canta(d)u; nos/nois/nosu aia(m)us canta(d)u; bois o bosàteros/bosàtrus aia(z)is canta(d)u; issos/issus aiant canta(d)u;

Indicativo passato remoto (in disuso nella lingua parlata, presente solo nelle forme arcaiche e colte): deo cante(s)i; tue cantestis; issu/isse cante(s)it; nois cantèsimus; bois cantezis; issos cantesint o canterunt;

Indicativo futuro: deo/deu apo/apu a cantare/cantai; tue/tui as a cantare/canta(r)i; issu/isse at a cantare/canta(r)i; nos/nois/nosu a(m)us/eus a cantare/canta(r)i; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a cantare/canta(r)i; issos/issus ant a cantare/canta(r)i;

Indicativo futuro anteriore: deo/deu apo/apu a àere/ài(ri) canta(d)u; tue/tui as a àere/ài(ri) canta(d)u; issu/isse at a àere/ài(ri) canta(d)u; nos/nois/nosu a(m)us/eus a àere/ài(ri) canta(d)u; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a àere/ài(ri) canta(d)u; issos/issus ant a àere/ài(ri) canta(d)u;

Congiuntivo presente: chi deo/deu cante/canti; chi tue/tui cantes/cantis; chi issu/isse cantet/cantit; chi nos/nois/nosu cante(m)us; chi bois o bosàteros/bosàtrus cante(z)is; chi issos/issus cantent/cantint;

Congiuntivo passato: chi deo/deu apa canta(d)u; chi tue/tui apas canta(d)u; chi issu/isse apat canta(d)u; chi nos/nois/nosu apa(m)us canta(d)u; chi bois o bosàteros/bosàtrus apa(z)is canta(d)u; chi issos/issus apant canta(d)u;

Condizionale presente: deo/deu dia o apia o emu a cantare/canta(r)i; tue/tui dias o apias a cantare/canta(r)i; issu/isse diat o apiat a cantare/canta(r)i; nos/nois/nosu diamus o apiàus a cantare/canta(r)i; bois/bosàteros dia(z)is o apiàis a cantare/canta(r)i; issos/issus diant o apiant a cantare/canta(r)i;

Condizionale passato: deo/deu dia o apia o emu a àere/ài(ri) canta(d)u; tue/tui dias o apias a àere/ài(ri) canta(d)u; issu/isse diat o apiat a àere/ài(ri) canta(d)u; nos/nois/nosu diamus o apiàus a àere/ài(ri) canta(d)u; bois o bosàteros/bosàtrus dia(z)is o apiàis a àere/ài(ri) canta(d)u; issos/issus diant o apiant a àere canta(d)u;

Gerundio presente: cantande/cantende/cantendi;

Gerundio passato: aende/aendi canta(d)u.

Coniugazione in -ere/-i(ri) : Verbo tìmere/tìmi(ri) (temere)[modifica | modifica wikitesto]

Indicativo Singolare Plurale
1.

deo/deu

2.

tue/tui

3.

issu/isse

1.

nos/nois/nosu

2.

bois o bosàteros/bosàtrus

3.

issos/issus

Attivo Presente timo/u times/is timet/it timimus o timèus timides o timèis timent/int
Imperfetto timia timias timiat timia(m)us timia(z)is timiant
Futuro apo/apu a tìmere/tìmi(ri) as a tìmere/timi(ri) at a tìmere/timi(ri) a(m)us/eus a tìmere/timi(ri) a(z)is a tìmere/timi(ri) ant a tìmere/timi(ri)
Passato remoto time(s)i timestis time(s)it timèsimus timezis timèsint o timèrunt
Passato prossimo apo tìmi(d)u as tìmi(d)u at tìmi(d)u amus/eus tìmi(d)u a(z)is tìmi(d)u ant tìmi(d)u
Trapassato prossimo aia o emu tìmi(d)u aias tìmi(d)u a(m)us/eus tìmi(d)u aia(m)us tìmi(d)u aia(z)is tìmi(d)u aiant tìmi(d)u
Futuro anteriore apo a àere/ài(ri) tìmi(d)u as a àere/ài(ri) tìmi(d)u at a àere/ài(ri) tìmi(d)u amus a àere/ài(ri) tìmi(d)u ais a àere/ài(ri) tìmi(d)u ant a àere/ài(ri) tìmi(d)u
Congiuntivo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente tima timas timat tima(m)us tima(z)is timant
Passato
Condizionale Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente dia o apia o emu a tìmere/tìmi(ri) dias o apias a tìmere/tìmi(ri) diat o apiat a tìmere/tìmi(ri) diamus o apiàus a tìmere/tìmi(ri) dia(z)is o apiàis a tìmere/tìmi(ri) diant o apiant a tìmere/tìmi(ri)
Passato dia o apia o emu a àere/ài(ri) timi(d)u dias o apias a àere/ài(ri) timi(d)u diat o apiat a àere/ài(ri) timi(d)u diamus o apiàus a àere/ài(ri) timi(d)u dia(z)is o apiàis a àere/ài(ri) timi(d)u diant o apiant a àere/ài(ri) timi(d)u
Imperativo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente canta cantet cantamus cantade cantent
Forme non finite Attivo Passivo
Präsens Perfekt Futur Präsens Perfekt Futur
Infinito
Participio
Gerundio timende/timendi aende/aendi tìmi(d)u


Indicativo presente: deo/deu timo/timu ; tue/tui times/timis ; issu/isse timet/timit ; nos/nois/nosu timimus o timèus ; bois o bosàteros/bosàtrus timideso timèis ; issos/issus timent/timint ;

Indicativo imperfetto: deo/deu timia ; tue/tui timias ; issu/isse timiat ; nos/nois/nosu timia(m)us ; bois o bosàteros/bosàtrus timia(z)is ; issos/issus timiant ;

Indicativo passato prossimo: deo/deu apo/apu tìmi(d)u ; tue/tui as tìmi(d)u ; issu/isse at tìmi(d)u ; nos/nois/nosu a(m)us/eus tìmi(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is/ais tìmi(d)u ; issos/issus ant tìmi(d)u ;

Indicativo trapassato prossimo imperfetto: deo/deu aiao emu tìmi(d)u ; tue/tui aias tìmi(d)u ; issu/isse aiat tìmi(d)u ; nois/nos aia(m)us tìmi(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus aia(z)is tìmi(d)u ; issos/issus aiant tìmi(d)u ;

Indicativo passato remoto (in disuso nella lingua parlata, presente solo nelle forme arcaiche e colte): deo time(s)i ; tue timestis ; issu/isse time(s)it ; nois timè(si)mus ; bois timezis ; issos timèsint o timèrunt ;

Indicativo futuro: deo/deu apo/apu a tìmere/tìmi(ri) ; tue/tui as a tìmere/timi(ri) ; issu/isse at a tìmere/timi(ri) ; nos/nois/nosu a(m)us/eus a tìmere/timi(ri) ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a tìmere/timi(ri) ; issos/issus ant a tìmere/timi(ri) ;

Indicativo futuro anteriore: deo/deu apo/apu a àere/ài(ri) tìmi(d)u ; tue/tui as a àere/ài(ri) tìmi(d)u ; issu/isse at a àere/ài(ri) tìmi(d)u ; nos/nois/nosu a(m)us/eus a àere/ài(ri) tìmi(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a àere/ài(ri) tìmi(d)u ; issos/issus ant a àere/ài(ri) tìmi(d)u ;

Congiuntivo presente: chi deo/deu tima ; chi tue/tui timas ; chi issu/isse timat ; chi nos/nois/nosu tima(m)us ; chi bois o bosàteros/bosàtrus tima(z)is ; chi issos/issus timant ; Congiuntivo passato: chi deo/deu apa tìmi(d)u ; chi tue/tui apas tìmi(d)u ; chi issu/isse apat tìmi(d)u ; chi nos/nois/nosu apa(m)us tìmi(d)u ; chi bois o bosàteros/bosàtrus apa(z)is tìmi(d)u ; chi issos/issus apant tìmi(d)u ;

Condizionale presente: deo/deu dia o apia o emu a tìmere/tìmi(ri) ; tue dias o apias a tìmere/timi(ri) ; issu/isse diat o apiat a tìmere/timi(ri) ; nos/nois/nosu diamus o apiàus a tìmere/timi(ri) ; bois o bosàteros/bosàtrus dia(z)is o apiàis a tìmere/timi(ri) ; issos/issus diant o apiant a tìmere/timi(ri) ;

Condizionale passato: deo/deu dia o apia o emu a àere/ài(ri) timi(d)u ; tue dias o apias a àere/ài(ri) timi(d)u ; issu/isse diat o apiat a àere/ài(ri) timi(d)u ; nos/nois/nosu diamus o apiàus a àere/ài(ri) timi(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus dia(z)is o apiàis a àere/ài(ri) timi(d)u ; issos/issus diant o apiant a àere/ài(ri) timi(d)u ;

Gerundio presente: timende/timendi ;

Gerundio passato: aende/aendi tìmi(d)u;


Coniugazione in -ire/-i(ri) : Verbo finire/fini(ri) (finire)[modifica | modifica wikitesto]

Indicativo Singolare Plurale
1.

deo/deu

2.

tue/tui

3.

issu/isse

1.

nos/nois/nosu

2.

bois o bosàteros/bosàtrus

3.

issos/issus

Attivo Presente fino/u finis finit fini(m)us finides o finèis finint
Imperfetto finia finias finiat finia(m)us finia(z)is finiant
Futuro apo/apu a finere/fini(ri) as a finere/fini(ri) at a finere/fini(ri) a(m)us/eus a finere/fini(ri) a(z)is a finere/fini(ri) ant a finere/fini(ri)
Passato remoto fine(s)i finestis fine(s)it finèsimus finezis finèsint o finèrunt
Passato prossimo apo fini(d)u as fini(d)u at fini(d)u amus/eus fini(d)u a(z)is fini(d)u ant fini(d)u
Trapassato prossimo aia o emu fini(d)u aias fini(d)u a(m)us/eus fini(d)u aia(m)us fini(d)u aia(z)is fini(d)u aiant fini(d)u
Futuro anteriore apo a àere/ài(ri) fini(d)u as a àere/ài(ri) fini(d)u at a àere/ài(ri) fini(d)u amus a àere/ài(ri) fini(d)u ais a àere/ài(ri) fini(d)u ant a àere/ài(ri) fini(d)u
Congiuntivo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente fina finas finat fina(m)us fina(z)is finant
Passato
Condizionale Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente dia o apia o emu a finere/fini(ri) dias o apias a finere/fini(ri) diat o apiat a finere/fini(ri) diamus o apiàus a finere/fini(ri) dia(z)is o apiàis a finere/fini(ri) diant o apiant a finere/fini(ri)
Passato dia o apia o emu a àere/ài(ri) fini(d)u dias o apias a àere/ài(ri) fini(d)u diat o apiat a àere/ài(ri) fini(d)u diamus o apiàus a àere/ài(ri) fini(d)u dia(z)is o apiàis a àere/ài(ri) fini(d)u diant o apiant a àere/ài(ri)fini(d)u
Imperativo Singolare Plurale
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Attivo Presente canta cantet cantamus cantade cantent
Forme non finite Attivo Passivo
Präsens Perfekt Futur Präsens Perfekt Futur
Infinito finire/finiri
Participio
Gerundio finende/finendi aende/aendi fini(d)u


  • Indicativo presente: deo/deu fino/finu ; tue/tui finis ; issu/isse finit ; nos/nois/nosu fini(m)us ; bois o bosàteros/bosàtrus finides o fineis ; issos/issus finint ;
  • Indicativo imperfetto: deo/deu finia ; tue/tui finias ; issu/isse finiat ; nos/nois/nosu finia(m)us ; bois o bosàteros/bosàtrus finia(z)is ; issos/issus finiant ;
  • Indicativo passato prossimo: deo/deu apo/apu fini(d)u ; tue/tui as fini(d)u ; issu/isse at fini(d)u ; nos/nois/nosu a(m)us/eus fini(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is fini(d)u ; issos/issus ant fini(d)u ;
  • Indicativo trapassato prossimo imperfetto: deo/deu aia o emu fini(d)u ; tue/tui aias fini(d)u ; issu/isse aiat fini(d)u ; nos/nois/nosu aia(m)us fini(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus aia(z)is fini(d)u ; issos/issus aiant fini(d)u ;
  • Indicativo passato remoto (in disuso nella lingua parlata, presente solo nelle forme arcaiche e colte): deo/deu fine(s)i ; tue/tui finestis ; issu/isse fine(s)it ; nois finè(si)mus ; bois o bosàteros/bosàtrus finezis ; issos finesint o finerunt ;
  • Indicativo futuro: deo/deu apo/apu a finire/fini(ri) ; tue/tui as a finire/fini(ri) ; issu/isse at a finire/fini(ri) ; nos/nois/nosu a(m)us/eus a finire/fini(ri) ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a finire/fini(ri) ; issos/issus ant a finire/fini(ri) ;
  • Indicativo futuro anteriore: deo/deu apo/apu a àere/ài(ri) fini(d)u ; tue/tui as a àere/ài(ri) fini(d)u ; issu/isse at a àere/ài(ri) fini(d)u ; nos/nois/nosu a(m)us/eus a àere/ài(ri) fini(d)u ; bois o bosàteros/bosàtrus a(z)is a àere/ài(ri) fini(d)u ; issos/issus ant a àere/ài(ri) fini(d)u ;
  • Congiuntivo presente: chi deo/deu fina ; chi tue/tui finas ; chi issu/isse finat ; chi nos/nois/nosu fina(m)us ; chi bois o bosàteros/bosàtrus fina(z)is ; chi issos/issus finant ;
  • Congiuntivo passato: chi deo/deu apa fini(d)u ; chi tue/tui apas fini(d)u ; chi issu/isse apat fini(d)u ; chi nos/nois/nosu apa(m)us fini(d)u ; chi bois o bosàteros/bosàtrus apa(z)is fini(d)u ; chi issos/issus apant fini(d)u ;
  • Condizionale presente: deo/deu dia o apia o emu a finire/fini(ri) ; tue/tui dias o apias a finire/fini(ri) ; issu/isse diat o apiat a finire/fini(ri) ; nos/nois/nosu diamus o apiàus a finire/fini(ri) ; bois o bosàteros/bosàtrus dia(z)is o bosàteros/bosàtrus apiàis a finire/fini(ri) ; issos/issus diant o apiant a finire/fini(ri) ;
  • Condizionale passato: deo/deu dia o apia o emu a àere/ài(ri) fini(d)u ; tue/tui dias o apias a àere/ài(ri) fini(d)u ; issu/isse diat o apiat a àere/ài(ri) fini(d)u ; nos/nois/nosu dia(m)us o apiàus a àere/ài(ri) fini(d)u ; issos/issus diant o apiant a àere/ài(ri) fini(d)u ;
  • Gerundio presente: fininde/finende/finendi ;
  • Gerundio passato: aende/aendi fini(d)u ;


Modello - Wikipedia tedesca[modifica | modifica wikitesto]

https://de.wikipedia.org/wiki/Sardische_Sprache

a-Konjugation (Beispielwort: furare "stehlen")[modifica | modifica wikitesto]

Indikativ Singular Plural
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Aktiv Präsens furo furas furat furamus furades furant
Imperfekt furaia furaias furaiat furaìamus furaiais furaiant
Futur I apo a furare as a furare at a furare amus a furare ais a furare ant a furare
Perfekt soe furadu ses furadu est furadu semus furados seis furados sunt furados
Plusquamperfekt fio furadu fias furadu fit furadu fìmus furados fizis furados fint furados
Futur II apo a essere furadu as a essere furadu at a essere furadu amus a essere furados ais a essere furados ant a essere furados
Konjunktiv Singular Plural
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Aktiv Präsens fure fures furet furemus fureis furent
Imperfekt furere fureres fureret fureremus furereis furerent
Perfekt sia furadu sias furadu siet furadu semus furados sieis furados siant furados
Plusquamperfekt fiat furadu fis(tis) furadu fit furadu mus furados fizis furados fint furados
Konditionalis Singular Plural
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Aktiv Präsens dia furare dias furare diat furare diamus furare dieis furare diant a furare
Perfekt dia essere furadu dias essere furadu diat essere furadu diamus essere furados dieis essere furados diant essere furados
Imperativ Singular Plural
1. 2. 3. 1. 2. 3.
Aktiv Präsens fura furet furamus furade furent
Non-finite Formen Aktiv Passiv
Präsens Perfekt Futur Präsens Perfekt Futur
Infinitive furare essere furadu
Partizipien furende essende furadu furadu